Democratie in Myanmar (Birma), maar nog geen vrede met o.a. de Karen. Nog steeds zijn velen ontheemd. Twintig jaar geleden bezocht ik twee vluchtelingenkampen van Karen net over de grens in Thailand, volgde in ieder kamp een gezin, overnachtte er ook, illegaal. Vaak leek het op het gewone dagelijkse leven in een dorp, hoewel het ene kamp, Huay Kaloke, daar veel te overvol voor was. Maar vooral de afhankelijkheid van voedselhulp en de constante militaire dreiging vanuit Birma vertelden een ander verhaal. Het geweld jegens de minderheden is verminderd, maar de Karen hebben nog steeds niet de autonomie die zij willen.
